تهدیدهای آخرالزمان

تهدیدهای آخرالزمان

 

در واقع در دوران آخرالزمان بدی ها بر خوبی ها، ضد ارزش ها بر ارزش ها و ظلم بر عدالت غلبه می کند!! حاکمان و روسای کشورها، افرادی ستمگرند وحقوق مردم را پایمال می کنند و اجازه برقراری عدالت و مساوات نمی دهند و یا آن را اجرا نمی کنند.

این علایم و نشانه های عمومی و منفی حاکی از چیست و می خواهد چه مساله و مشکلی را بیان کند و یا خبر از چه چالش ها و آسیب هایی فرا روی بشر دارد و یا چه تهدیدها و خطراتی در مقابل او هست؟!! پاسخ روشن است:

اولین نشانه :

شیطان و شیطان نمایان می خواهند حاکم بلامنازع عرصه انسان و انسانیت گرایی باشند و در واقع عصر حاضر، دوران انسان گرایی نیست بلکه عصر ابلیس گرایی و شیطان نمایی است!!

روایات به صراحت می گوید: در آخرالزمان (پیش از ظهور امام زمان(عج))، شیطان در نسوج بدن انسان ها شرکت جسته، با خونشان آمیخته و همراه خون، در شریان هایشان حرکت می کند. همواره انسان‌ها را به تهمت و افترا تشویق می کند تا فتنه ها افق شهر ها را فرا گیرد… » و «اهل آن زمان گرگ شده و پادشاهان آنها درنده و مردم متوسط آنها خورنده و بینوایان آنها چون مردگان افسرده باشند.» ( مجلسی، بحارالانوار، ج۳۴، ص۲۳۹)

 

دومین نشانه:

ایجاد نارضایتی عمومی و تحقق شرایط شکل گیری انقلاب جهانی (پدیداری شرایط منفی)، از نکات بارز عصر آخرالزمان (دوران پیش از ظهور) است. بی تردید امام زمان(عج) حکومت جهانی تشکیل خواهد داد. برای شکل گیری و پذیرش آن نیاز است که برخی از شرایط فراهم و عوامل شکل گیری آن ایجاد شوند.

یکی از شرایط ایجاد حکومت جهانی، آمادگی مردم و احساس نیاز شدید آنان است. آمادگی آن گاه حاصل می شود که مردم ستم های حاکمان را تجربه و ظلم و فساد آنان را خسته کرده باشد. در غیر این صورت مردم نه آمادگی پذیرش حکومت جهانی را دارند و نه قدر و ارزش آن را می دانند. امروزه در جهان حکومت های متعددی وجود دارد، زیرا مردم هنوز آمادگی پذیرش حکومت جهانی را ندارند؛ حتی برخی احساس می کنند حکومت های آنان بهترین حکومت و رهبران آن ها موفق ترین رهبران هستند.

برای پذیرش حکومت جهانی امام زمان(ع) لازم است افکار عمومی آمادگی پذیرش حکومت امام(عج) را پیدا کنند. یکی از زمینه های آن گسترش ظلم و فساد است. گسترش ستم ها و ناهنجاری ها موجب می شود که مردم آرزوی حکومت عادلانه را نموده و از دل و جان آن را بپذیرند. در برخی از روایات از جنگ و ظلم ها سخن به میان آمده است که پیش از ظهور به وجود می آیند.

در واقع در این دوران بدی ها، بر خوبی ها، ضدارزش ها بر ارزش ها و ظلم بر عدالت غلبه می کند!! حاکمان و روسای کشورها، افرادی ستمگرند و حقوق مردم را پایمال می کنند و اجازه برقراری عدالت و مساوات نمی دهند و یا آن را اجرا نمی کنند. بدین سان در زمان ظهور امام زمان(عج) فرهنگ ستم ستیزی به اوج رسیده و مردم ظلم و فساد را تحمل نمی کنند.

 

سومین نشانه :

شهوت گرایی، فسادگرایی و تباهی اخلاقی نمود بارز عصر آخرالزمان (دوران قبل از ظهور) است. گسترش و فراگیری فساد عمومی و تباهی اخلاقی و حاکمیت جریان شهوت رانی، از نشانه‏ هاى قبل از ظهور و از علایم نکبت بار آخرالزمان است. فساد و تباهى شخصی و اجتماعی گسترش می یابد و هر چه از زمان غیبت امام زمان(عج) دور مى‏ شویم این فساد و شهوت گرایی ظهور و بروز بیشترى پیدا مى‏ کند.

بر اساس روایات این فزونى و فراگیرى فساد تا جائى خواهد رسید که زمین از زشت کرداری و فساد آکنده خواهد شد و این بدترین طغیانی است که از سوی انسان ها در روی زمین روی می دهد و باعث غرق شدن مردم در گرداب مشکلات و ناملایمات می شود!! طبق فرمایش قرآن وقتى مردم بدى‏ ها را بر نیکى‏ ها بر مى ‏گزینند، فساد در زمین جارى مى‏ شود و این فساد علامت آن است که مردم بفهمند در انتخاب و عملکرد خود اشتباه کرده ‏اند و به صلاح برگردند.

چهارمین نشانه:

فزونی ابتلائات و آزمایش های انسان ها (بخصوص مومنان) و گسترش فتنه ها و محنت ها، از وجوه دیگر عصر آخرالزمان است.

از روایات استفاده مى شود تمام مدت غیبت دوره امتحان و آزمایش است که البته نوع آن آزمایش ها در زمان و مکان هاى مختلف متفاوت است، باید مؤمن در این دوره در التزام به احکام دین و تلاش براى اعلای کلمه اسلام و عزت مسلمین و دفع نفوذ و سلطه فرهنگى و سیاسى بیگانگان ثبات قدم داشته باشد و با تمام اوضاع و احوال منفى و غیر مساعد در حال مبارزه و جهاد باشد و به اخلاق و رفتار غلط آن ها گرایش پیدا نکند.

بر اساس بعضى از روایات در این دوره حفظ دین از نگاه داشتن آتش در کف دست دشوارتر خواهد شد و ظلم و ستم و فساد و فحشاء شیوع پیدا مى کند و ارزش ها، ضدارزش و ضدارزش ها، ارزش محسوب مى گردد، گناهان افتخار و هنر شمرده مى شود، دوستان شخص او را به گناه ترغیب و تشویق مى نمایند و از این که با اهل ظلم و گناه و فساد هماهنگى نکرده او را سرزنش مى کنند.

پیغمبر اکرم (ص) مى فرمایند: «او کسى است که از شیعیان و دوستانش پنهان مى شود چنان پنهان شدنى که بر ایمان به امامت او پایدار نمى ماند مگر آن کسى که خداوند قلب او را به ایمان داشتن امتحان نموده باشد» (اعلام الورى، ص ۳۹۷.) و امیرالمؤمنین (ع) در نهج البلاغه از این شداید و آزمایش ها خبر داده اند: «چه طولانى است این رنج و محنت و چه دور است این امید و آرزو» . (نهج البلاغه صبحى الصالح، خ ۱۸۷)

اینها تنها گوشه هایی از تغییرات و تحولات اخلاقی و رفتاری است که هر روز با شتاب و گستردگی زیاد فرا روی جامعه بشری قرار دارد و آینده تاریک و سختی را در برابر ما قرار می دهد باشد که با هوشیاری، بصیرت، تقوا و ایمان والاتری قدم در آینده بگزاریم و آثار و عوارض این تهدیدها و آسیب ها را به حداقل برسانیم و خود و جامعه خود را آماده پیوند و اتصال با جامعه امام زمانی کنیم.

 

برگرفنه ار وبسایت پرسمان مهدویت