آیا شیعه در زمان غیبت از امام زمان خود بهره می برد ؟؟

آیا شیعه در زمان غیبت از امام زمان خود بهره می برد ؟؟

جابر ابن عبدالله انصاری می‌گوید:

خدمت حضرت پیامبر اکرم (ص) مشرف شدم و از حضرت سؤال کردم:

« هَلْ‏ یَنْتَفِعُ‏ الشِّیعَهُ بِالْقَائِمِ (علیه السلام) فِی غَیْبَتِه‏ »

آیا شیعه در زمان غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف از برکات وجود آن حضرت بهره ای می برند

پیامبرگرامی اسلام  (ص) فرمودند:

« وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالنُّبُوَّهِ إِنَّهُمْ لَیَنْتَفِعُونَ بِه کَانْتِفَاعِ النَّاسِ بِالشَّمْسِ وَ إِنْ جَلَّلَهَا السَّحَابُ »

« بله، قسم به خدایی که مرا به نبوت مبعوث کرده است، آنها از برکات وجودش برخوردار می گردند و از نور ولایتش استضائه  می کنند، همان گونه که مردم از خورشید در پس پرده ی ابر استفاده می کنند.

بحار الانوار جلد ۵۲ صفحه ی ۹۳*حبل المتین جلد ۲ صفحه ی ۲۴۸

مرحوم مجلسی ره در مورد تشبیه امام غایب به #آفتاب_پشت_ابر میفرماید:

تابش نور آفتاب بر اماکن و مساکن، بسته به مقدار باز بودن فضا و نبودن موانع است. یعنی هر خونه ای که درها و پنجره هاش باز و پرده هاش بالا باشد به همون مقدار از نور آفتاب استفاده میکند و برخوردار خواهد بود.

دوستان عزیز ما هم هر چقدر فضای قلب و جان خود را بیشتر بتونیم از گناه ها و تعلقات نفسانی  پاک کنیم هر چقدر کمتر گناه کنیم هر چقدر کمتر دروغ بگیم و… بیشتر می تونیم از تابش نور امام زمان بهرمند بشیم و هر چقدر آلودگی ها کمتر باشه طبیعیه که بیشتر از برکات امام زمان تو زندگی استفاده میکنیم.⛅️

بحارالانوار ج۵۲، صفحه ی ۹۴

آیا علمای شیعه در مورد رجعت اتفاق نظر دارند

بی‌تردید شیعه به رجعت اعتقاد دارد؛ زیرا همه دانشمندان بزرگ این مکتب، اعتقاد به رجعت را از ویژگی‌های پیروان امامان معصوم بر شمرده‌اند، تا بدانجا که پیروی از مذهب تشیع و اعتقاد به رجعت متلازم یکدیگر بوده و برخی از یاران و پرورش‌یافتگان مکتب اهل بیت با همین صفت معرفی شده و خرده‌گیران بر شیعه نیز همین اعتقاد را وسیله نکوهش و مخالفت خویش قرار داده‌اند.

علامه مجلسی بیش از پنجاه تن از عالمان شیعه را نام می‌برد که اصل رجعت را پذیرفته و روایات مربوط به آن را در کتب خویش آورده‌اند. هم او می‌نویسد: «اعتقاد به رجعت در تمام دوره‌ها مورد اجماع فرقه شیعه بوده و چون خورشید بر تارک آسمان می‌درخشد و کسی را یاری انکار آن نیست».

شیخ صدوق در کتاب اعتقادات می‌گوید: «عقیده ما درباره رجعت این است که این رویداد، قطعاً‌ به وقوع می‌پیوندد».

شیخ مفید عقیده به رجعت را از ویژگی‌های پیروان خاندان رسالت می‌داند. سید مرتضی معتقد به اجماع شیعه درباره رجعت است و می‌گوید‌: «پیروان این مذهب در این باره کمترین اختلافی ندارند».

شیخ حر عاملی می‌نویسد: «فزونی نویسندگانی که روایات مربوط به رجعت را در کتب مستقل یا غیرمستقل گرد آورده‌اند و تعداد آنها از هفتاد کتاب تجاوز می‌کند، دلیل بر قطعی‌ بودن اعتقاد به رجعت از دیدگاه شیعه است.

شیخ طوسی در تفسیر تبیان و امین‌الدین طبرسی در مجمع‌البیان و دیگر مفسران بزرگ شیعه درباره رجعت سخن گفته‌اند و بنا به نوشته صاحب کتاب «الایقاظ من الهجعه» صحت رجعت از نظر شیعیان امری مسلم، قطعی و انکارناپذیر بوده و بیشتر دانشمندان یا همه آنان این واقعیت را پذیرفته‌اند.

بنابراین می‌توان گفت که اصل رجعت از دیدگاه عالمان بزرگ شیعه، امری مسلم و قطعی بوده و با توجه به روایات بسیاری که از پیشوایان معصوم رسیده است، تردیدی در تحقق رجعت باقی نمی‌ماند.

شیخ صدوق در کتاب «صفات‌الشیعه»، اعتقاد به رجعت را از مشخصات پیروان این مکتب برشمرده و حدیثی را از امام ششم، حضرت صادق در این رابطه نقل می‌نماید.

علامه مجلسی می‌نویسد: «کسی که حقانیت ائمه اطهار، را باور کرده است، چگونه می‌تواند درباره مسأله متواتری که از آنان نقل شده و نزدیک به دویست روایت صریح در این زمینه رسیده و بیش از چهل تن از ثقات و عالمان شیعه آنها را در کتب خود آورده‌اند، شک داشته و این عقیده را با دیده تردید بنگرد؟… راستی اگر مسأله‌ای از این قبیل را نتوان از متواترات دانست، پس در کدامین موضوع می‌توان ادعای تواتر کرد؟»

شیخ حر عاملی روایات رجعت را فزون از شمار دانسته و قائل به تواتر معنوی اخبار وارده است.

ناگفته نماند که این سخن بدین معنی نیست که از دیدگاه عقاید شیعی، اصل رجعت در شمار اصول دین بوده و هم پایه اعتقاد به توحید، نبوت و معاد است، بلکه بسان بسیاری از ضروریات دینی یا رویدادهای تاریخی انکارناپذیر، از مسلمات قطعی محسوب می‌گردد.