مهدی موعود در کتب مقدسه هندیان

مهدی موعود در کتب مقدسه هندیان

 

در کتابهای مذهبی مقدّسی که در میان هندیان به عنوان کتاب های آسمانی شناخته شده وآورندگان این کتاب ها به عنوان پیامبر شناخته می شوند، تصریحات زیادی به وجود مقدّس مهدی موعود (علیه السلام) وظهور مبارک آن حضرت شده است که قسمتی از آنها از نظر خوانندگان گرامی می گذرد.

بشارت ظهور حضرت مهدی در کتاب اوپانیشاد

در کتاب (اوپانیشاد) که یکی از کتب معتبره واز منابع هندوها به شمار می رود، بشارت ظهور مهدی موعود (علیه السلام) چنین آمده است:

(این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلّی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفیدی، در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد ظاهر می شود، وشریران را تماماً هلاک می سازد، وخلقت را از نو تجدید، وپاکی را رجعت خواهد داد… این مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد).(۱)

با اندک تأملی در جملات بشارت فوق، ظاهر می شود که مقصود از (مظهر ویشنو) همان وجود مقدّس حجه بن الحسن العسکری (علیه السلام) است; زیرا طبق روایات متواتر اسلامی آن حضرت در آخر الزمان ودر پایان جهان، ظهور خواهد نمود وبا شمشیر قیام خواهد کرد، وتمامی جباران وستمگران روی زمین را از بین خواهد برد، ودر دوران حکومت آن مظهر قدرت خداوندی، جهان، آفرینش نوینی خواهد یافت.

 

(مهدی (علیه السلام) بر اسب دست وپا سفیدی سوار است)

این عنوان که در دومین فراز بشارت کتاب (اوپانیشاد) آمده است، در اخبار معصومین (علیهم السلام) بدان اشاره شده که برای نمونه برخی از آنها را در اینجا می آوریم:

در حدیثی از حضرت امیر مؤمنان علی (علیه السلام) روایت شده که در مورد ظهور مبارک حضرت مهدی (علیه السلام) وبه هنگام حرکت آن حضرت از نجف به سوی مسجد سهله فرموده است:

(کَأنِّی بِهِ وقدْ عَبرَ مِنْ وادِی السّلام إلی مَسْجِدِ السَّهْلَهِ عَلی فَرَس مُحَجَّل لَهُ شِمْراخٌ یُزهِو وهُوَ یَدْعُو ویقول فی دعائهِ…).(۲)

 

(گویی او را با چشم خود می بینم که در نزدیکی نجف از وادی السلام عبور کرده، به سوی مسجد سهله پیش می رود در حالی که بر اسب دست وپا سفیدی سوار است که پیشانی سفید ودرخشنده ای دارد، وهمه درخشندگی آن را چون چراغ وستاره می بینند واو در آن حال دعا می خواند…)

 

بشارت ظهور حضرت مهدی در کتاب باسک

در کتاب (باسک) که از کتب مقدّسه آسمانی هندوهاست، بشارت ظهور حضرت ولی عصر (علیه السلام) چنین آمده است.

(دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر الزمان، که پیشوای ملائکه وپریان وآدمیان باشد، وحق وراستی با او باشد، وآنچه در دریا وزمین ها وکوه ها پنهان باشد همه را بدست آورد، واز آسمان ها وزمین وآنچه باشد خبر دهد، واز او بزرگتر کسی به دنیا نیاید).(۳)

 

بشارت ظهور حضرت مهدی در کتاب پاتیکل

در کتاب (پاتیکل) که از کتب مقدّسه هندیان می باشد وصاحب این کتاب از اعاظم هند است وبه گمان پیروانش، صاحب کتاب آسمانی است، بشارت ظهور مبارک حضرت مهدی (علیه السلام) چنین آمده است:

(چون مدّت روز تمام شود، دنیای کهنه نو شود وزنده گردد، وصاحب ملک تازه پیدا شود از فرزندان دو پیشوای بزرگ جهان که یکی (ناموس آخر الزمان) ودیگری (صدیق اکبر).

یعنی وصی بزرگتر وی که (پشن) نام دارد. ونام آن صاحب ملک تازه، (راهنما) است، به حق، پادشاه شود، وخلیفه (رام) باشد، وحکم براند، واو را معجزه بسیار باشد. هر که پناه به او برد ودین پدران او اختیار کند، سرخ روی باشد در نزد رام).

و دولت او بسیار کشیده شود، وعمر او از فرزندان (ناموس اکبر) زیاده باشد، وآخر دنیا به او تمام شود. واز ساحل دریای محیط وجزایر سراندیب وقبر بابا آدم (علیه السلام) واز جبال القمر تا شمال هیکل زهره، تا سیف البحر واقیانوس را مسخر گرداند، وبتخانه (سومنات) را خراب کند. و(جگرنات)(۴) بفرمان او به سخن آید وبه خاک افتد، پس آن را بشکند وبه دریای اعظم اندازد، وهر بتی که در هر جا باشد بشکند).(۵)

 

از آنجا که در این بشارت، الفاظ وتعابیری به کار رفته است که امکان دارد برای بعضی از خوانندگان نا مفهوم باشد بعضی از آنها را جهت روشن تر شدن مطلب توضیح می دهیم:

۱ ـ مقصود از (ناموس آخر الزمان)، ناموس اعظم الهی، پیامبر خاتم حضرت محمّد بن عبدالله (صلی الله علیه وآله وسلم) است.

۲ ـ پشن، نام هندی حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) است.

۳ ـ صاحب ملک تازه، آخرین حجّت خداوند حضرت ولی عصر (علیه السلام) است وراهنما، نام مبارک حضرت مهدی (علیه السلام) است که بزرگترین نماینده راهنمایان الهی ونام مقدّس وی نیز، هادی ومهدی وقائم به حق است.

۴ ـ کلمه (رام) به لغت (سانسکریتی) نام اقدس حضرت احدیت (خدا) است.

۵ ـ این جمله (هر که به او پناه برد، ودین پدران او اختیار کند، در نزد رام، سرخ روی باشد) صریح است در این که، حضرت مهدی (علیه السلام) جهانیان را به دین اجداد بزرگوارش، اسلام، دعوت می کند.

۶ ـ سومنات ـ بنا به نوشته علاّمه دهخدا، در کتاب لغت نامه بتخانه ای بوده است در (گجرات). وگویند: سلطان محمود غزنوی آن را خراب کرد، و(منات) را که از بتهای مشهور است ودر آن بتخانه بود، شکست. وگویند: این لغت هندوی است که مفرّس شده وآن نام بتی بود، ومعنی ترکیبی آن (سوم، نات) است: نمونه قمر، زیرا (سوم) به لغت هندوی قمر را گویند، ونات، تعظیم است. برای اطلاع بیشتر به لغت نامه دهخدا، ماده (سومنات) مراجعه فرمایید.

۷ ـ واما (جگرنات) به لغت سانسکریتی، نام بتی است که هندوها آن را مظهر خدا می دانند.

بشارت ظهور حضرت بقیه اللّه در کتاب وشن جوک

در کتاب (جوک) که رهبر جوکیان هندو است واو را پیامبر می دانند، در باره بشارت ظهور حضرت (بقیه الله)- ارواحنا فداه – ورجعت گروهی از اموات در دوران حکومت عدالت گستر آن حضرت، چنین آمده است:

(آخر دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست می دارد واز بندگان خاص او باشد ونام او (خجسته) و(فرخنده) باشد. خلق را، که در دین ها اختراع کرده وحق خدا وپیامبر را پایمال کرده اند، همه را زنده گرداند وبسوزاند، وعالم را نو گرداند، وهر بدی را سزادهد، ویک (کرور) دولت او باشد که عبارت از چهار هزار سال است، خود او واقوامش پادشاهی کنند).(۶)

 

دو کلمه (فرخنده) و(خجسته) در عربی به (محمّد ومحمود) ترجمه می شود واین هر دو اسم، نام مبارک حضرت مهدی- ارواحنا فداه – می باشد، وشاید هم اشاره به (محمّد) و(احمد) باشد; زیرا در روایات اسلامی وارد شده است که حضرت مهدی- ارواحنا فداه – دو نام دارد، یکی مخفی ودیگری ظاهر است، نامی که مخفی است (احمد) وآن که ظاهر است (محمّد) می باشد.

 

بشارت ظهور حضرت ولی عصر در کتاب دید

در کتاب (دید) که از کتب مقدسه هندیان است بشارت ظهور مبارک حضرت ولی عصر- ارواحنا فداه – چنین آمده است:

(پس از خرابی دنیا، پادشاهی در آخر الزمان پیدا شود که پیشوای خلایق باشد، ونام او (منصور) باشد وتمام عالم را بگیرد، وبه دین خود در آورد، وهمه کس را از مؤمن وکافر بشناسد، وهر چه از خدا بخواهد بر آید).(۷)

در برخی از روایات اسلامی، ائمّه معصومین (علیهم السلام) (منصور) را یکی از اسامی مبارک حضرت مهدی- ارواحنا فداه – خوانده، وآیه شریفه:

(ومَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسرِفُ فِی القَتلِ اِنَّهُ کانَ مَنْصوراً).(۸)

(هر انکه مظلوم کشته شود ما برای ولیاو حق – قصاص – قرار دادیم،پس در کشتن اسراف نمیکند، همانا او یاری شده است.)

 

را به آن حضرت تفسیر نموده اند که آن یگانه باز مانده حجج الهی، ولیّ خون مظلومان ومنصور ومؤیّد من عند الله است.

ودر همین رابطه در ضمن حدیثی از امام باقر (علیه السلام) روایت شده است که فرمود:

(القائِمُ مِنّا مَنصُورٌ بالرُّعْبِ، مُؤیَّدٌ بِالنَّصْرِ، تُطوی لَهُ الأرضُ، وتَظهَرُ لَهُ الکُنُوزُ، وَیبلغ سُلطانُهُ المَشرِقَ والمَغرِبَ).(۹)

(قائم ما به وسیله رعب (در دل دشمنان) یاری می شود، وبا نصرت الهی تأیید می گردد، زمین زیر پایش پیچیده می شود، وگنجهای زمین برای او ظاهر می شود، ودولت او به شرق وغرب عالم می رسد).

 

بشارت ظهور حضرت قائم در کتاب دادتگ

در کتاب (دادتگ) که از کتب مقدّسه برهمائیان هند است، بشارت ظهور مبارک حضرت (قائم- ارواحنا فداه -) چنین آمده است:

 

(بعد از آن که مسلمانی به هم رسد، در آخر الزمان، واسلام در میان مسلمانان از ظلم ظالمان وفسق عالمان وتعدّی حاکمان وریای زاهدان وبی دیانتی امینان وحسد حاسدان بر طرف شود وبه جز نام از آن چیزی نماند، ودنیا مملو از ظلم وستم شود، وپادشاهان، ظالم وبی رحم شوند، ورعیّت بی انصاف گردند ودر خرابی یکدیگر کوشند وعالم را کفر وضلالت وفساد بگیرد، دست حق به در آید، وجانشین آخر (ممتاطا)(۱۰) ظهور کند ومشرق ومغرب عالم را بگیرد وبگردد همه جا (همه جهان را) وبسیار کسان را بکشد، وخلایق را هدایت کند، وآن در حالتی باشد که ترکان، امیر مسلمانان باشند، و(او) غیر از حق وراستی از کسی قبول نکند).(۱۱)

آنچه در این بشارت وبشارتهای قبلی در مورد ظهور مبارک حضرت مهدی- ارواحنا فداه – آمده است، اکثر آنها بدون کم وکاست با روایات اسلامی منطبق است، وممکن است; برخی تصوّر کنند که شاید بعضی از مطالب این پیشگویی کمی اغراق آمیز است، ولی باید توجّه داشت که همه فرازهای این پیشگویی که در ضمن، تعدادی از علایم ظهور را نیز بر شمرده است در بسیاری از روایات اسلامی آمده وحتّی در دو حدیث بسیار مفصّل وطولانی که از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) وامام صادق (علیه السلام) در مورد حوادث قبل از ظهور از آن دو بزرگوار نقل شده به تفصیل سخن رفته است که ما به جهت اختصار از نقل آنها صرف نظر می نماییم، وعلاقه مندان می توانند به منابعی که در پاورقی آورده ایم، مراجعه فرمایند.(۱۲)

 

بشارت ظهور حضرت حجه اللّه در کتاب ریگ ودا

 

در کتاب (ریک ودا) که یکی از کتب مقدّسه هند است، بشارت ظهور حضرت حجه الله- ارواحنا فداه – چنین آمده است:

(ویشنو، در میان مردم ظاهر می گردد… او از همه کس قوی تر ونیرومندتر است… در یک دست (ویشنو) (نجات دهنده) شمشیری به مانند ستاره دنباله دار ودست دیگر انگشتری درخشنده دارد هنگام ظهور وی، خورشید وماه تاریک می شوند وزمین خواهد لرزید).(۱۳)

در این بشارت، از ظهور انسانی ممتاز وبا عظمت وبرخی از نشانه های ظهور وی سخن رفته است که در وقت ظهور با شمشیر آتشبار که بسان ستاره دنباله دار است، قیام می کند. واین تعبیر (یعنی: قیام با شمشیر) تعبیر دقیق ولطیفی است که مضمون آن در رابطه با ظهور حضرت ولی عصر (علیه السلام) در احادیث اسلامی نیز آمده است.

 

بشارت ظهور آخرین حجت خدا در کتاب شاکمونی

 

در کتاب (شاکمونی) که از کتب مقدّسه هندیان می باشد وبه اعتقاد کفره هند، پیغمبر صاحب کتاب است ومی گویند: وی بر اهل خطا وختن مبعوث بوده است، بشارت ظهور آخرین حجّت خدا حضرت ولی عصر- ارواحنا فداه – چنین آمده است:

(پادشاهی ودولت دنیا به فرزند سیّد خلایق دو جهان (گشن) بزرگوار تمام شود، واو کسی باشد که بر کوه های مشرق ومغرب دنیا حکم براند وفرمان کند، وبر ابرها سوار شود، وفرشتگان کارکنان او باشند، وجنّ وانس در خدمت او شوند، واز (سودان) که زیر خط (استوا) است تا سرزمین (تسعین) که زیر قطب شمالی است وماورای بحار وماورای اقلیم هفتم وگلستان ارم تا باغ شداد را صاحب شود، ودین خدا یک دین شود ودین خدا زنده گردد، ونام او (ایستاده) باشد، وخداشناس باشد).(۱۴)

 

(گشن) در لغت هندی نام پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) است که در این بشارت فوق، فرزند برومند وی را به نام (ایستاده) و(خدا شناس) نامیده، چنان که شیعیان او را (قائم (علیه السلام)) وحضرت مهدی- ارواحنا فداه – می خوانند.

و امّا موضوع سوار شدن آن حضرت بر ابرهای آسمان که در این بشارت آمده است، یکی از بزرگترین امتیازات آن موعود مسعود است که نه تنها در بشارت فوق ومکرّراً در بشارتهای انجیل از آن سخن رفته است; بلکه در روایات متواتره اسلامی نیز به صورت یک امر جدّی وخارق العاده مطرح گردیده است.

زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) وامامان معصوم (علیهم السلام) در مواردی که از ظهور مبارک آن ولی مطلق الهی سخن رانده اند، سیر وحرکت آن مصلح بزرگ جهانی را در ایّام ظهور خارق العاده دانسته، وبه پیروان خود مژده داده اند که حضرت مهدی (علیه السلام) با قدرت وجلال در حالی که بر ابرهای آسمان سوار است، ظهور خواهد فرمود.

اینک برای اثبات این مدّعا ودلگرمی منتظران ظهور آن یگانه منجی عالم، به چند نمونه از احادیث وارده اشاره می کنیم:

۱ ـ علاّمه مجلسی در ضمن حدیثی از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرده که آن حضرت فرمود: خداوند در شب معراج خطاب به من کرد وفرمود:…

(… ولاَُطَهِّرَنَّ الأَرْضَ بآخِرِهِمْ من أَعْدائی، ولاَُمَلِکَنَّهُ مَشارِق الأَرْضِ ومَغارِبَها، ولأُسَخِّرَنَّ لَهُ الرِّیاحَ، ولاَُذَلِلَنَّ لَهُ السَّحابَ الصِعابِ، ولأرقینّهُ فی الأسباب، ولأنصرنّهُ بجندی، ولاَُمِدَّنِّهُ بِمَلائِکَتِی، حتّی یُعْلِنَ دَعْوَتِی، وَیَجْمَعَ الخَلْقَ عَلی تَوحیدِی، ثُمَّ لاَُدِیمنّ مُلکَهُ، وَلاَُداوِلَنَّ الأیّامَ بَیْنَ أوْلِیائِی إلی یَوْم القِیامَهِ).(۱۵)

(… وزمین را به وسیله او از دشمنانم پاک می سازم; شرق وغرب جهان را به او تملیک می نمایم; بادها را به تسخیر او در می آورم; ابرهای سخت ونا آرام را برای او رام می گردانم، برترین ابزارها را در اختیار او می گذارم، با سپاه خود او را یاری نموده وبا فرشتگانم او را مدد وتقویت می نمایم، تا دعوت مرا آشکار سازد وهمه مخلوقات را بر توحید من گرد آورد. آنگاه دولت او را پایدار نموده ودوران حکومتش را تا پایان روزگار بین دوستانم جاودانه می سازم).

۲ ـ در حدیثی از امام باقر (علیه السلام) روایت شده است که فرمود:

 (أما إنّ ذا القَرْنَیْنِ قَدْ خُیِّرَ السَّحابَیْنِ، فَاختارَ الذَّلُولَ وذَخَرَ لِصاحِبِکُمُ الَصَّعْبَ.

فَقِیلَ لَهُ: وما اَلصَّعْبُ؟

فَقالَ: ما کانَ مِنْ سَحاب فِیهِ رَعْدٌ وَصاعِقَهٌ وبَرْقٌ، فَصاحِبُکُمْ یَرْکَبُهُ!. أما إنَّهُ سَیَرْکَبُ السَّحابَ، ویَرْقَی فِی الأسبابِ: أسبابِ السَّماوات السَّبْعِ والأَرَضِینَ السَّبع).(۱۶)

(ذوالقرنین میان دو ابر مخیر شد: یکی ابر رام ودیگری ابر نا آرام، واو ابر رام را برای خود بر گزید وابر نا آرام را برای صاحب شما نگه داشت.

گفته شد: ابر نا آرام چیست؟

فرمود: ابری که با رعد وبرق وغرّش باشد، که صاحب شما سوار بر آن خواهد شد. آری! صاحب شما سوار ابر می شود، همه اسبابها وابزارها را زیر پا می گذارد، اسبابهای هفت آسمان وهفت زمین را).

 

بشارات ظهور حضرت مهدی در کتاب تورات

در کتاب تورات که از کتب آسمانی به شمار می رود وهم اکنون در دست اهل کتاب ومورد قبول آنها است، بشارات زیادی از آمدن مهدی موعود وظهور مصلحی جهانی در آخر الزمان آمده است که چون مضمونهای آن بشارات در قرآن کریم واحادیث قطعی ومتواتر اسلامی به صورت گسترده ای وارد شده ونشان می دهد که مسأله (مهدویّت) اختصاص به اسلام ندارد، قسمتی از آن بشارات را در اینجا می آوریم، وبرخی از نکات آنها را توضیح می دهیم تا موضوع تشکیل حکومت واحد جهانی، وتبدیل همه ادیان ومذاهب مختلف به یک دین وآیین مستقیم، برهمگان روشن شود.

گفتنی است که چون در کتاب (عهد عتیق) (یعنی: تورات وملحقات آن) همچون کتاب انجیل، از بازگشت ورجعت حضرت عیسی (علیه السلام)سخن به میان آمده است واین مطلب، رابطه مستقیم با ظهور حضرت مهدی (علیه السلام)دارد، در ضمن بشارات ظهور حضرت مهدی (علیه السلام)، فرازهایی از (تورات) را آورده ایم تا دانسته شود که قوم یهود نیز بر اساس آنچه در کتابهای مذهبی خودشان آمده است همچون مسلمانان به (رجعت) وبازگشت حضرت مسیح (علیه السلام)معتقدند. ودر این باره تردید ندارند که بالاخره روزی فرا می رسد که حضرت عیسای روح الله (علیه السلام)به زمین باز می گردد وبرخی از آنها را تنبیه واز برخی دیگر انتقام می گیرد، هر چند که بسیاری از آنان بر اثر آیات ومعجزاتی که از حضرت مهدی (علیه السلام)و عیسای مسیح (علیه السلام)می بینند ایمان آورده وتسلیم می شوند ودر برابر حق خاضع وخاشع می گردند.

 

 پاورقى:

(۱) اوپانیشاد، ترجمه محمّد داراشکوه (از متن سانسکریت) ج ۲، ص ۶۳۷.

(۲) دلائل الامامه، ص ۲۴۴ ـ منتخب الاثر، ص ۵۱۹ ـ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱، ح ۲۱۴.

(۳) بشارات عهدین، ص ۲۴۶ ـ علائم الظهور کرمانی، ص ۱۸ ـ لمعات النور فی کیفیه الظهور، ج ۱، ص ۱۹، نور الانوار، ص ۸۶، نور هفتم.

(۴) جگرنات به لغت سانسکریت نام بتی است که هندوها آن را مظهر خدا می دانند.

(۵) علائم الظهور کرمانی ص ۱۷; لمعات شیرازی، ج ۱، ص ۱۸ ; نور الانوار، نور هفتم ; بشارات عهدین، ص ۲۴۶ به نقل از کتاب زبده المعارف، ذخیره الالباب وتذکره الاولیاء.

(۶) بشارات عهدین، ص ۲۷۲ ـ علائم الظهور کرمانی، ص ۱۸.

(۷) بشارات عهدین، ص ۲۴۵; او خواهد آمد، ص ۶۶; علائم الظهور کرمانی، ص ۱۸.

(۸) سوره اسراء، آیه ۳۳، جهت اطلاع بیشتر به کتاب المحجّه ص ۱۲۷ ـ ۱۲۹ مراجعه فرمایید.

(۹) بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱، ح ۲۴ ; بشاره الاسلام، ص ۹۹ ; ومنتخب الاثر، ص ۲۹۲.

(۱۰) ممتاطا: در زبان هندی به معنی (محمّد) است.

(۱۱) علائم الظهور کرمانی، ص ۱۸ ـ او خواهد آمد، ص ۸۰.

(۱۲) بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۶ از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) وج ۵۲، ص ۲۵۴ از امام صادق (علیه السلام) ـ کافی، ج ۸، ص ۳۶، ۴۲ ـ مهدی موعود، ص ۱۰۳۶، ۱۰۴۵ وبسیاری از منابع دیگر از تفسیر وحدیث.

(۱۳) او خواهد آمد، ص ۶۵ به نقل از کتاب ریگ ودا، ماندالای ۴ و۱۶ و۲۴.

(۱۴) بشارات عهدین، ص ۲۴۲ ـ علائم الظهور کرمانی، ص ۱۷ ـ او خواهد آمد ص ۶۵.

(۱۵) بحار الانوار،ج ۵۲، ص ۳۱۲.

(۱۶) بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۱.