چرا امام مهدی (ع) در زمان غیبت کبری نایب خاص ندارد؟
غیبت صغری مقدمهای برای آغاز غیبت کبری بود و در این دوره، نایبان خاص، وظیفه داشتند تا شیعیان را آماده غیبت امام کنند. در همین مدت غیبت صغری، شیعیان توانستند خود را برای ورود به مرحله جدید آماده کنند؛
بنابراین، هدف اصلی از تعیین نواب خاص، تحقق یافته بود و دیگر نیازی به تعیین نایب خاص نبود؛ چراکه با آغاز غیبت کبری ـ که هدف از آن، حفظ جان امام، آزمایش مردم، آمادهسازی مردم جهان برای قیام امام در آخرالزمان و … بود ـ تعیین نایب خاص، با اهداف و فلسفه غیبت تعارض پیدا میکرد.
همچنین، در صورت استمرار تعیین نایب خاص، امکان داشت فرصت مناسبی ایجاد شود تا هرکس مدعی شود نایب امام زمان (ع)است و تشخیص حق و باطل و ادعای درست و نادرست دشوار گردد و البته این هم امکان نداشت که خود حضرت هر بار ظاهر شود و معجزهای بیاورد تا اثبات کند خود امام است و یا برای هر عصر، کسی را معرفی کند.
علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که اگر نایب خاص تعیین میشد، دشمنان، آنان را تحت نظر داشته و در نتیجه ارتباط با امام در عصر غیبت به مخاطره میافتاد.
دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص۱۵۳